Teodor Fontane urodził się 30 grudnia 1819 roku w Neuruppin jako syn aptekarza Louisa Henriego Fontane i jego żony Emilii z domu Labry. Po latach szkolnych i przerwaniu nauki w szkole handlowej rozpoczął w Berlinie naukę zawodu farmaceuty. W tym czasie po raz pierwszy zetknął się z berlińską sceną literacką, w wyniku czego zaczął w coraz większym stopniu odkrywać swoje zamiłowanie do pisarstwa. Po tym, jak spędził sześć miesięcy w Londynie pisząc artykuły prasowe na rzecz pruskiej polityki zagranicznej, wrócił do Berlina, gdzie napisał swoje pierwsze sprawozdanie z podróży dla gazety „Neue Preußische Kreuzzeitung”. Artykuły te cieszyły się dużą popularnością, ponieważ podróżowanie było w tym czasie przywilejem zarezerwowanym jedynie dla ludzi zamożnych. Ze sprawozdań z podróży, wzbogaconych o historię i opowieści, powstało pięć tomów „Wędrówek po Marchii Brandenburskiej” [niem. Wanderungen durch die Mark Brandenburg]. W roku 1892 Theodor Fontane zachorował na ciężkie niedokrwienie mózgu i lekarz poradził mu, aby spisał wspomnienia z dzieciństwa, aby odwrócić swoją uwagę od choroby. Fontane zastosował się do tej rady i później ukazała się książka „Moje lata dziecięce” [niem. Meine Kinderjahre]. Następnie Fontane opublikował powieści „Effi Briest". „Die Poggenpuhls“ i „Der Stechlin“.

Fontane zmarł w Berlinie dnia 20 września 1898 roku. Jego grób znajduje się do dziś jako grób honorowy na Cmentarzu II w dzielnicy Berlin Mitte.